“`html
Tolga Murat Balıkçı, askeri kariyer hayalleri peşinde koşarken yaşadığı talihsiz bir kaza ile hayatının akışını değiştirdi. 17 yaşındayken Foça’da geçirdiği trafik kazasında sol bacağını kaybeden Balıkçı, buna rağmen pes etmek yerine kendine yepyeni bir yol çizdi. “Gidene üzülmek yerine, kalanları güçlendireceğim” düşüncesiyle ilerlemeye başladı.
Hayata tutunmak adına büyük bir çaba sarf eden Balıkçı, aynı zamanda gelir elde etmek için su damacanaları taşımak zorunda kaldı. Genel olarak sağlıklı bir yaşam tarzı benimseyip vücudunu güçlendirmek konusunda kararlıydı. Ancak öyle sıradan bir vücut geliştirici olmayı da reddetti. Tekerlekli sandalyedeki engelli sporcularla ve sağlıklı vücut geliştirme sporcularıyla yarıştı, hiçbir zaman birincilik kürsüsünden inmedi. Hatta tüm sıkletlerin şampiyonlarıyla da bir araya gelerek “şampiyonlar şampiyonu” unvanını kazandı. Guinness rekorları da onun elinde. Tolga Murat Balıkçı ile başarı hikayesini ve mücadelesinin detaylarını konuştuk.
-İlk adımınızı nereden attınız?
“1998 yılında, 17 yaşımda iken, Foça’da bir trafik kazasında sol bacağımı kaybettim. Araç bir elektrik direğine çarptığında bacağım koptu. Hemen bacağımı bir buz torbasına koydular. Bacak zaten kullanılamaz hale geldi. İzmir’deki hastaneler arasında gidip geldim, fakat hiçbirisi müdahale etmeye cesaret edemedi. Babam, daha fazla risk almak istemedi; ‘Bu bacak dikebilinir, ama riskli bir süreç var. Ne yapalım, dibini mi kuralım, yoksa keselim mi?’ dedi. Ben de, “Zaten o bacak artık benimle değil, bana bir bacak yeter, kesin atın” cevabını verdim.”
-Bu gibi bir kararı almak o yaşta zorken, neler hissettiniz?
“Elbette, 17 yaşında olmak zor. O dönemde bordo berelilere hazırlanıyordum ve asker olmak istiyordum. Ama sıradan bir asker olmak değil, daha ötesini hedefliyordum; fiziksel ve kondisyonel açıdan çok güçlü bir insan olmaya hazırlanıyordum.”
-Ne tür bir eğitim almayı hedefliyordunuz?
“Foça Jandarma Komando Eğitim Tugayı’nda eğitim alıyordum. Orada dayım Nadir, eğitmen olarak görev yapıyordu. Küçüklüğümden beri bu benim hayalimdi. Çocukluğum Muş’ta geçti. Terör olayları içerisinde büyüdüm ve ülkemi korumak amacıyla savaşabilecek bir asker olmayı arzuluyordum. Zaten bunun eğitimlerini de çok önceden başlamıştım. Örneğin, 48 saat kesintisiz uyumadan, hemen her gece 20 kilometre koşardım.”
-Yarışmanın önemi nedir?
“Geçişi sağlamak için adım atmak zorundasınız. Su ile sarkarken saklanma ve hareket etme gerekliliği de vardı. O dönemde internet hiç yoktu. İşte bu yüzden, dönemin yaşlılarıyla bilgi alışverişinde bulunmak zorundaydım.”
-Bordovalılık hayalinizi kaybettiğinizde kendinizi kötü hissetmediniz mi?
“Açıkçası değildir. Benim için bu, tırnak kesmek kadar basitti. Aklımda her zaman, ‘Hayatımda dilediğim tüm hedeflere ulaşmak için’ düşüncesi vardı. Meditasyon yaparak bu tür kayıpların zihnimde yarattığı yükten kurtuldum. Bunu yaşadıktan sonra anladım ki, bu sürecin bir planı var. O günden sonra, yalnızca önemli kazanımlara odaklanmaya karar verdim.”
“Hastaneden çıkmadan hemen sonra, protezim takıldı. 10 gün sonra Foça’da bir spor salonu açılacağını öğrendim. Ablam beni hemen yazdırdı. O dönemde oldukça zayıf düştüm. Kaza geçirdiğimdeki kilom 80’di, 2 ay sonra spor salonuna 59 kiloyla girdim. Şu an, bambaşka bir hikaye yazmaya başladım.”
İlk yıl içinde büyük bir ilerleme kaydettim. Çok sayıda insan bu sporu steroid kullanarak yaptığımı düşünmüştü, ama ben 27 yıldır düzenli çalışıyorum. Şimdi 44 yaşındayım. Vücudumda hiçbir sorun yok; bu sene tekrar iddialıyım. Ben bu sporda hem zevk almayı hem de rekor kırmayı hedefledim.”
-Toplamda kaç ödül kazandınız?
“Ne kadar olduğunu tam olarak bilmiyorum, ama birçok altın madalyam var ve bir Guinness Dünya Rekorum bulunuyor.”
-Hangi alanda rekor kırdınız?
“1993 yılında bir televizyon kanalından gelen teklif üzerine, ağırlıkları kaldıran ‘Strongman’ rekortmenleri için Guinness rekor denemesi yapmaya katıldım. Birçok sporcu korkmuştu, ama cesaretle challenge’a katıldım. Sonuçta, bir dakika 28 saniye ile rekoru kırdım. Engelli bir bireyin sağlam birisinin rekorunu elinden alması, çok ilginçti.”
-2016 yılında spora ara verdiğinizi duydum. Bunun sebebi neydi?
“Maddi nedenlerden dolayı, 2016’da evlendim ve daha sonra uzun bir süre spor yapamadım. Kısa süre içinde kas kayıpları yaşadım.”
SEYİT ONBAŞI İLE ETKİLEŞİM
-Sakatlandığınız anı paylaşır mısınız?
“Çanakkale’de 215 kiloluk bir top mermisini sırtladım ve onu 5 metre taşımayı denedim. Bu girişimim beni zorladı.”
-Bu deneyiminiz kayıtlı mı?
“Hayır. Ancak bu rekor için Guinness’in hakemleri yanında bulunacaktım. Engelli bir bireyin böyle bir rekor kırması, bu sporda başka bir anlama gelecekti. Fakat sakatlandım ve bu fırsatı değerlendirmem gecikti.”
“Sakatlık sürecim yaklaşık 9-10 ay sürdü. 2016-2018 arasında kaybettiğim kas kütlesini yeniden inşa etmek için sabırla çalıştım. Başarılı bir dönüş sergiledim ve 2018’de hem profesyonel hem amatör liglerde Kainat Şampiyonu oldum. Son yıllarda sağlam sporcularla yarışmaya başladım. Birçok madalya kazandım ve ‘Şampiyonlar Şampiyonu’ unvanına sahip oldum.”
2018 sonrasında kısa bir aranın ardından 2022’de yeniden yarıştım. Ancak tartışmalar yaşandı; yarışmaya katılabilmem için tekerlekli sandalye bir kenara kondu. Buna rağmen, hem irademle hem de azmimle yarışmaya katıldım ve yılın en iyi sporcusu ödülüne layık görüldüm.
-Anıtkabir’e gitme deneyiminizden bahsedebilir misiniz?
“2014 yılında bisikletle Anıtkabir’e gitmek için bir rekor denemesi yapmak suretiyle Guinness’i davet ettim. Bunun maddi yükü beni zorluyordu fakat unutulmaz bir deneyim yaşadım.”
-Vücut geliştirme beslenme alışkanlıkları hakkında bilgi verebilir misiniz?
“Elbette, günlük altı öğün planlı şekilde beslendiğim için özel bir diyetim var. Genellikle protein odaklı bir beslenme tercih ediyorum. Sabahları altı yumurta, günde 1.5-2 kilo et tüketiyorum.”
-Bu, belirli bir maddiyat gerektiriyor değil mi?
“Kesinlikle. Bu spor için büyük bir irade ve öz disiplin gerekli. Her sabah erkenden kalkıp programımı takip ediyorum ve sağlıklı bir yaşam sürmeye gayret ediyorum.”
-Gelecekteki planlarınız neler?
“Son olarak 2 ay önce Avrupa Şampiyonu oldum ve Arap Yarımadası’nda Dünya Şampiyonası için antrenman yapacağım. Yeni başarılar elde etmek için sabırsızlanıyorum.”
-2016’da yaşanan maddi sorunlardan sonra sponsorluk almayı başardınız mı?
“Hayır, kendi işimi kurdum. Son dönemde spor salonu açmak için büyük çaba harcadım, tüm bu unvanları elde etmek için maddi sıkıntılar çektim.”
-Yarışmaların finansal getirisi var mı?
“Vücut geliştirmeden kazanmıyorum, kendi işimle geçimimi sağlıyorum. Bu alanda, devletten yeterince destek göremediğimizi her fırsatta belirtmekte fayda var.”
Bir noktada federasyona dahil olmayı başardım ama hala ödül sisteminden faydalanamamaktayım. Yarışmalarda kazandığım her başarı dünya çapında tanınan bir sporcu olabileceğimi gösteriyor. Yine de, daha fazla destek ve sabır bekliyorum.”
Berrin Tuncel Birer
“`
